วันพุธที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2558

บันทึกสะท้อนของนาวสาวกรณิกา ประกอบผลวันที่8มิ.ย2558

       วันนี้เด็กมาที่โรงเรียน บางคนก็มาแบบยิ้มแย้ม บางคนก็มาก็ร้องตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าโรงเรียน แต่ผู้ปกครองมานั่งเป็นเพื่อนให้ใจดีๆ ให้พานั่งเล่นของเล่นและให้ช่วยบอกอยู่กับคุณครูแล้วตอนเย็นกินนมเสร็จจะมารับ เด็กก็หยุดร้องและยอมบาย  บายแม่ และหลังจากผู้ปกครองและเด็กมาครบหมดแล้ว  และมีเด็กคนหนึ่งร้องไห้นึกคิดถึงแม่ ร้องไห้และก็อวกออกมา ทำให้คุณครูต้องรีบนำผ้ามาเช็ดไม่เช่นนั้นก็จะมีเด็กมาเหยียบเลอะมากว่าเดิม
        วิธีแก้ไขและบอกกับเด็กที่ร้องว่า อย่าร้องมากจะทำให้ตัวเองเหนื่อยและคอแห้งและจะทำให้อวกออกมาและถ้าอวกออกมามากจะทำให้เลือดออกมาได้พูดให้เข้ากลัว และถ้าอวกอีกจะให้เช็ดอวกเองและซักผ้าเองและเด็กที่ร้องหยุดร้องและฟังคุณครูที่บอก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น